Wybór Iraku i Korei Północnej: Rosja jako sojusznik. Fath-360 i Hwasong-11 na pierwszej linii.
Korea Północna jeszcze niedawno wypierała się współpracy z Rosją, zaprzeczając wysyłce wyposażenia i amunicji dla rosyjskich oddziałów atakujących Ukrainę, chociaż zdjęcia w mediach społecznościowych wyraźnie wskazywały na takie wsparcie. Obecnie porozumienie Moskwy i Pjongjangu nie jest już tajemnicą, a wojska rosyjskie mogą liczyć na stałe dostawy pocisków balistycznych krótkiego zasięgu Hwasong-11.
Dziś dowiadujemy się zaś, że dostawy z Pjongjangu są najpewniej regularne, a rakiety Hwasong-11 stanowią istotne wsparcie dla Rosji. Według informacji z twitterowego kanału Clash Report, powołującego się na kijowskich śledczych z Confused Armament Research, część z czterech rakiet Hwasong-11 (KN-23) wystrzelonych podczas rosyjskich ataków została wyprodukowana w tym roku.
Trzy z pocisków wykorzystanych w atakach lipcowych i sierpniowych nie posiadały oznaczeń daty produkcji, natomiast Hwasong-11 to modyfikacja radzieckiej rakiety balistycznej krótkiego zasięgu OTR-21 Toczka. Jest to mobilny pocisk balistyczny krótkiego zasięgu, charakteryzujący się dużą celnością, co umożliwia jego wykorzystanie w roli wsparcia taktycznego na polu bitwy. Głowica bojowa Hwasong-11 waży 485 kg i jest prawdopodobnie złożona z ładunku chemicznego, odłamkowo-burzącego, przeciwpancernego oraz termojądrowego.
Jeśli chodzi o Iran, to Teheran zaprzecza dostarczaniu Rosji wsparcia, jednakże istnieją dowody na przeciwną tezę. Informacje wywiadu ukraińskiego oraz zdjęcia satelitarne wskazują na precyzyjny sposób dostarczania Rosji pocisków Fath-360. Pociski te dotarły do portu Olya w obwodzie astrachańskim na pokładzie rosyjskiego statku, a następnie zostały przetransportowane na poligon Ashuluk.
Fath-360, zwany także BM-120, to taktyczny pocisk balistyczny krótkiego zasięgu naprowadzany satelitarnie, charakteryzujący się zasięgiem 30-120 km. Jest to krótsza wersja rodziny SRBM Fateh, o niewielkiej wadze (787 kg) i małych wymiarach (5 m długości i 368 mm średnicy), co pozwala na umieszczenie kilku rakiet w wyrzutni, wyposażonej w dwa, trzy, cztery lub sześć pojemników startowych, każdy mieszczący po jednym pocisku, na ciezarówce.
